Aankomst Italië 5 september 2021

Aan het Lago di Garlate, vlakbij Lecco kamperen we 2 dagen. De eerste dag hebben we 13,5 km door de bergen gewandeld. De 2^e dag rond het meer gefietst, 11 km en de rest van de dag rustig aan om op te laden  voor de eerste fietsdag morgen. We hebben weer eens in ons oude fietstentje geslapen. Dat ging prima. Maar we nemen hem nu niet mee op fietsreis want hij weegt toch 7 kg.

8/9 Chiuso-Sarnico 86 km

We laten de auto achter op de camping geparkeerd langs het toiletblok. Met de hand want de accu is leeg. Hier mag hij blijven staan tot we terug komen. We vertrekken met heerlijk weer. Het eerste traject van 35 km kronkelt langs de rivier Adda. Het is heerlijk koel onder de begroeiing. Onderweg picknicken we en nemen een duik in het heldere water. Als we de rivier verlaten fietsen we nog 50 km door agrarisch gebied. Het land is plat hier dus dat trapt makkelijk weg. We overnachten in Sarnico. Ons hotel Sabino ligt aan de monding van Lago de Iseo. We nemen nog een duik, maar hier is het water minder schoon. We eten op het terras naast het hotel. De bediening is supersnel, wat goed uit komt want we zijn flink moe.

9/9 Sarnico-Pozzolengo 88 km

De volgende dag blijkt tegenover het hotel opeens een markt opgebouwd te zijn. Kan ik eindelijk die komkommers kopen die ik gisteren maar nergens tegen kwam. We fietsen door afwisselend landschap naar Lago di Garda. We hebben er dan 60 km opzitten en zijn toe aan een verkoelende duik. Na een poosje relaxen aan het water, fietsen we nog een traject. We overnachten in  een agriturismo in Potsolengo. Gelukkig kunnen we daar ook dineren. Het diner is een chaotisch gedoe. We kunnen steeds kiezen uit 3 gerechten. Ik dacht een vegetarisch hoofdgerecht besteld te hebben, maar na een uur wachten wordt een groot bord rundvlees neergezet. Even later wordt dit weer weg gehaald…tóch niet voor mij bedoeld. We moeten dus nog langer wachten en hebben ook onze drankjes na een uur nog steeds niet. Uiteindelijk hebben we toch 3 gerechten op. De prijs bleek 12 euro pp incl drank. Dat maakt weer wat goed.

10/9 Pozzolengo-Bagnolo san Vito 73 km              

Door Corona mag je niet zelf van het ontbijtbuffet scheppen en word je dus bediend.  We vertrekken lekker vroeg en rijden vervolgens heel de dag door enorm saai landschap. Het grootste deel langs een gekanaliseerde rivier tot de mooie stad  Mantova. De stad ligt naast enkele meren waar lotusbloemen bloeien. Er bloeien er nog maar een paar. Ze zijn echt spectaculair groot en mooi! Ik herkende de uitgebloeide bloemen, die zien er uit als de steel van een gieter en kom je in bloemstukken tegen.

We fietsen door naar rivier de Po. Willem wil daar gaan zwemmen. Helaas blijkt de oever onbereikbaar, dus het wordt zwemmen onder de regendouche van onze B&B Casa Pole. Dit is wel een heel bijzondere plek! Het lijkt wel een museum. Heel het huis staat bomvol frutsels, boeken, wijnflessen, paspoppen, knuffels en de muren hangen ook vol schilderijen en frutsels. Ook onze slaapkamer en badkamer, dus het is oppassen om geen spullen kwijt te raken tussen die onoverzichtelijke inventaris.

De eigenaar kookt een feestmaal voor ons. We zijn de enige gasten. De vrouw des huizes is sommelier als hobby, vandaar al die wijnflessen en wijnboeken.

We krijgen bij vertrek nog een eigengemaakt houten huisje mee als souvenir.

11/9 Bagnolo san Vito-Modena 84 km

Het ontbijt is ook dik in orde bij Casa Pole. Vol energie vertrekken we richting Modena. De rit blijkt door saai landbouwgebied te gaan. Nergens zien we een koe, geit, schaap, varken of kippen buiten. Wel rijden we geregeld langs een stal waar de amoniakdampen vanaf slaan. De stallen zijn laag en het moet er bloedheet zijn onder die brandende zon. Hier is dus ook nog wel een wereld te winnen aan dierenwelzijn. De bermen en velden zijn allemaal plat gemaaid dus daar is niet veel aan te beleven. Nauwelijks gras, kruiden of bloemen dus. Wel veel afval in de bermen. We komen uiteindelijk aan in de stad Modena met een prachtig historisch centrum. Bij een koffie op een terras komen we er achter dat het op deze zaterdagavond moeilijk is om nog een slaapplaats te vinden hier. We boeken uiteindelijk iets betaalbaars buiten de stad. Bij nader inzien blijkt dit toch nog 18 km fietsen te zijn en ook nog eens van onze route af. Met het risico op geld kwijt, cancelen we het toch maar. In plaats daarvan boeken we een appartement in de stad voor 102 euro, goedkoper komen we niet uit.

Even later wordt deze boeking door de eigenaar gecanceld wegens Corona quarantaine. Nu moeten we dus weer op zoek. Uiteindelijk wordt het Best Western Hotel waar ze alleen nog eenpersoonskamers hebben. We moeten er 2 nemen en zijn dus 150 euro kwijt. Nou ja, het is niet anders als we niet op straat willen slapen. Door dit gedoe is de avond bijna om en is er alleen nog tijd om te gaan eten. Het is een drukke boel in de stad met heel veel jongeren.

12/9 Modena-Zocca 55 km

Zo levendig als Modena gisteravond was, zo uitgestorven is het als we op de vroege ochtend het centrum van de stad uitrijden. We rijden langs fruitboomgaarden en langzaam aan moeten we steeds meer gaan klimmen. Het landschap wordt wat spannender,  we zitten aan de voet van de Apennijnen. Omdat we meer omhoog gaan dan dalen, worden het vandaag niet zo veel kilometers. We eindigen in Zocca,  een plaatsje met prachtig uitzicht op de bergen. We zoeken een slaapplaats en komen terecht in een aftands appartement, maar de eigenaresse is superaardig.

13/9 Zocca-Pistoia 85 km

We zitten al redelijk hoog, maar klimmen vandaag nog even door naar de 900 meter. Het is lekker fietsweer en we hebben mooie doorkijkjes naar het berglandschap. We zetten onze helm op en roetsjen vervolgens stijl terug naar beneden. Het is goed opletten want veel wegen zijn nogal slecht met scheuren, hobbels en gaten.

Uiteraard moeten we bij de volgende bergen ook weer terug omhoog. We hebben geluk en komen langs een rivier waar we weer helemaal opfrissen in het koude water. Aan het eind van de middag suizen we langs druk verkeer een uur lang naar beneden de mooie oude stad Pistoia in. Bij een heerlijk italiaans ijsje besluiten we hier een dag te blijven.

We vinden een B&B midden in het centrum. Het is een enorm groot oud herenhuis met zware deuren en originele beschilderingen op de 5 m hoge plafonds en muren. Het hangt en staat overal vol met antiek. De engelen op het plafond kijken brutaal ons hemelbed in. Vanuit onze hoge ramen hebben we uitzicht op de koepel van de basiliek. Op straat klinkt het drukke geklets van de Italianen tot laat in de avond. Het is een bijzondere plek!

14/9 Pistoia

De vele terrasjes nodigen uit tot heerlijk eten en drinken en mensen kijken. Verder kuieren we ondoelmatig de stad door. Een heerlijk relaxed dagje. Het is 30 graden maar door de smalle steegjes is er voldoende koele schaduw.

15/9 Pistoia-Certaldo 73 km

We worden om 5 uur al wakker van een hoop kabaal in de straat. We vallen nog wel in slaap, maar de herrie houdt aan dus staan we half 7 op. In de straten blijkt een enorme markt opgebouwd te zijn. 

De ontbijtjes in Italië bestaan vooral uit koek, cake en croissants. We zitten al om 8:00 op de fiets en rijden in de koelte de stad uit. Na 8 km warmdraaien komen de eerste hellingen. Het zullen er nog veel meer worden vandaag. De cipressen tonen dat we nu echt in het Toscaanse landschap zitten. Verder veel wijngaarden,  waar de machinale oogst van de rijpe druiven in volle gang is. De olijven moeten nog een maandje hangen voor ze geplukt kunnen worden. Helaas wordt onze aandacht voor het landschap heel erg afgeleid door alle afval in de berm. Ongelooflijk, wat een droevige puinhoop! Het is gewoon onmogelijk om het te negeren. Alleen in het noorden van het land viel het mee, sindsdien is het langs het hele traject een bende, buiten de steden en dorpen.

We rijden soms langs een drukke weg, maar gelukkig ook langs heel rustige wegen. Het is bewolkt en daardoor niet te warm. Rond 17:00 zoeken we een slaapplaats, genoeg gefietst voor vandaag. 

16/9 Certaldo-Sienna 54 km

Het ontbijt bestaat uit koffie met een croissant. Veel te weinig natuurlijk voor een fietser, dus we eten er nog een ontbijt uit eigen voorraad achteraan op het achterterras van ons hotelletje. Onder een bewolkte hemel vertrekken we om na korte tijd in de regen te belanden. Maar het valt mee en het is te warm voor een regenjas. De tocht gaat weer helling op en af. Helaas fietsen we bijna heel de dag langs vrij drukke wegen. Gecombineerd met de ergernis over al het afval in de bermen, kunnen we daarom niet echt genieten van de tocht. Toch zijn er zeker wel mooie vergezichten. De landhuizen in Toscaanse kleuren met cipressen er om heen zijn prachtig. Ook komen we langs wat oude burchten die boven op een heuvel mooie contouren vormen en van verre zichtbaar zijn. De zon komt niet door, maar toch is het warm.

Het was een zware fietsdag en we zijn blij eindelijk Siena te bereiken. We overnachten in een caravan op een camping buiten de stad. Siena bewaren we dus voor morgen. 

We kunnen nog net voor sluiting van het zwembad een duik nemen. Het water is heerlijk koel. We worden er door de badmeester echter al meteen weer uitgehaald omdat we geen badmuts op hebben.

We eten ’s avonds op de camping en het is verrassend lekker. Ondertussen valt er een enorme stortbui regen. We eindigen daarom binnen achter een goddelijke tiramisu.

17-9  Siena

Vandaag staat Siena op het programma en we nemen de bus naar de stad. We slenteren door de mooie hellende straatjes. Het enorme plein Il Campo is heel indrukwekkend. Elk pleintje is benut als terras. Er zijn veel toeristen, maar door Corona is het toch relatief rustig en zijn er vooral veel Italianen. We kopen badmutsen en nemen om 16:00 de bus terug zodat we op de camping nog kunnen zwemmen. We vermaken ons aan de rand van het zwembad met kijken hoe lang nieuwe badgasten zonder badmuts in het water liggen tot de strenge badmeester op ze af komt.

18/9 Siena-Montepulciano 75 km

We staan vroeg op en eten ons ontbijt buiten voor de caravan. Ik heb gisteren mijn zonneklep in het zwembad laten liggen en die gaat 9:00 pas open. We vinden een gat in het hek zodat ik toch naar binnen kan. Helaas zie ik dat de strenge badmeester er al is. Hij heeft mijn klep maar wil meteen weten hoe ik ben binnen gekomen. Ik wijs hem het gat in het hek. Hij zal het waarschijnlijk dezelfde dag nog repareren…

We fietsen om Siena heen en komen na wat vlakke kilometers aan in het gebied Le Crete. Dit is een groot landbouwgebied op heuvelachtig terrein dat er door de leegte en de vergezichten schitterend uit ziet. Het is zwaar fietsen omhoog, maar de uitzichten maken alles goed. Andere fietsers begroeten ons enthousiast. Na een lange afdaling komen we in een mooi oud plaatsje waar we een lekkere brucheta eten.

Ook hierna is de fietstocht erg mooi. Na nog een poosje klimmen en dalen, fietsen we opeens op een vlak gravel-fietspad.  De omgeving is mooi in het avondlicht.

Dit is de eerste fietsdag waar we vrij van druk verkeer fietsen en de omgeving heel de dag mooi en afwisselend is.

We moeten nog een ommetje van 3 km maken naar ons hotel voor de nacht, net buiten Valiano. Bij de balie worden we geholpen door een chinees, die even later in het restaurant de pizza’s staat te bakken. ‘s Morgens staat hij half 7 al weer klaar bij het ontbijtbuffet. We mogen niets zelf pakken vanwege Corona. We vragen ons af of hij na het ontbijt van de gasten ook nog zelf de kamers gaat schoonmaken. Hij is erg aardig, net als alle Italianen tot nu toe.

19/9 Montepulciano-Orvieto 76 km

We vervolgen het gravelfietspad van gisteren weer tot we bij Lago de Chui komen voor koffie en zwemmen. We kunnen tot halverwege de middag vlak fietsen maar hebben een straffe tegenwind, dus heel snel gaat het niet. Ik luister naar een podcast waarin een Engelse fietser vertelt dat zij Canada van Montreal naar Vancouver heeft gefietst, maar niet gekeken had waar de wind doorgaans vandaan komt. Dat werd dus 5000 km tegenwind fietsen!

Daarna is het voor ons weer flink klimmen. Het levert wederom mooie uitzichten op en we passeren enkele pittoreske oude stadjes. Na een lange afdaling, waarbij we onze helm maar weer opzetten, komen we in Olvieto aan. Althans, in de wijk ernaast, want Olvieto ligt heel hoog op een steile wand. Het is al laat en snel donker, dus die gaan we morgen bezoeken.

We eten vlakbij ons hotelletje. Ook op doordeweekse dagen is het druk in de restaurants. Het is warm binnen door de hitte die van de pizzaoven slaat. We hebben medelijden met de bediening die continue met een mondkapje loopt. Dat is hier overal binnen nog verplicht. Het is voor ons vooral vreselijk als we bezweet van de fiets komen om ergens wat te drinken. Met dat benauwde ding op moet je dan je bestelling doen binnen. 

20/9 Orvieto-Viterbo 47 km

Het ontbijt bestaat ook hier uit een uitstalling van taarten. We vragen brood met kaas en eten er onze eigen tomaten bij. De ober besluit dat wij dus “salta” willen in plaats van “dulce”. Maar we willen het allebei! We lonken naar de taarten, maar worden door de ober genegeerd en durven het niet te vragen omdat we nu eenmaal tot de “salta” veroordeeld zijn. Zonder Corona hadden we gewoon 3x naar het buffet kunnen gaan om een flinke fietsbodem te leggen! 

We pakken de fietstassen in en parkeren de fietsen bij de funiculare die naar Olvieto gaat. We maken een rondje door deze oude stad, in de 12e eeuw gebouwd op een hoge steile vulkaanklif, door de Etrusken enkele eeuwen voor christus. De stad had de controle over de weg tussen Florence en Rome. Toen Rome de stad annexeerde in de 3e eeuw voor christus, woonden er 30.000 mensen.

Om 11:00 zitten we weer op de fiets. Het blijkt vandaag een oersaaie fietsdag te zijn. De route is niet mooi en we rijden heel veel langs druk verkeer. We moeten ook nog veel klimmen. Met mooie uitzichten is dat niet erg, maar nu moeten we echt een podcast opzetten op de verveling te verdrijven.

De auto’s scheuren ons vlak voorbij, ze doen geen moeite om afstand te houden bij het inhalen.

We eindigen in de spits…nog meer vergiftigende uitlaatgassen, in de stad Viterbo. Hier hebben we een appartement gevonden dat verrassend leuk blijkt te zijn en dicht bij een plein met horeca. We eten lekker en goedkoop, het is duidelijk niet toeristisch hier. Nadeel is dat de jonge serveerster geen Engels spreekt, hoewel ze dat op school toch echt geleerd zal hebben…

21/9 Viterbo-Nepi 60 km

We rijden de stad uit en moeten al snel weer flink klimmen. We komen in een rustig bosgebied. De hellingen zijn steil, maar de lucht is fris zonder uitlaatgassen. Uiteindelijk lonkt de afdaling. Na bijna 3 km waarbij we voorbij de 60 km/uur gaan, zijn we het bos uit…en komen we er achter dat we een afslag hebben gemist ergens bovenaan! We kunnen weer terug naar boven dus. Ik ga lopen omdat het te steil is en ik mijn knieën wil sparen. Het pad dat we moeten hebben is onverhard en stenig en gaat ook nog een stuk verder omhoog. Uiteindelijk kunnen we toch ook hier weer afdalen en komen bij het prachtige Lago di Vico uit. Tijd voor lunch, zwemmen en siësta!

We komen weer helemaal bij en stappen na een koffie bij het restaurant, halverwege de middag weer op de fiets. Al snel komen we een gelateria tegen. Een ijsje hebben we zeker ook nog wel verdiend. We hebben bij ons eerste ijsje in Italië de plastic lepeltjes bewaard. Het voornemen is om hier de rest van de vakantie mee te doen, zodat we geen tientallen wegwerplepeltjes hoeven te verbruiken. Het lukt niet altijd om op tijd de aandacht op ons eigen lepeltje te vestigen voordat er al een in het ijs geplant wordt. 

Het weer is heerlijk en we fietsen tot het eind van de middag door. We vinden een B&B op een afgelegen plek in een verouderde villa met zwembad. Het diner bestaat uit afhaalpizza en een biertje. Ach, we doen het er mee.

22/9 Nepi-Rome 62 km

Na een karig ontbijt in de villa van lauwe thee, wat crackers, croissant uit supermarktverpakking en jam, gaan we vandaag het laatste traject naar Rome fietsen. We komen na wat stevig klimmen weer bij een mooi oud stadje op een steile rots uit. Verder is het vooral weer fietsen langs vieze bermen. Gelukkig niet te drukke wegen vandaag en uiteindelijk komen we uit bij de Arno aan de rand van Rome. Hier kunnen we een fietspad volgen langs de rivier. Dat klinkt beter dan het is. Er is geen autoverkeer, maar verder is het geen mooi traject en we fietsen in de volle hete zon. Uiteindelijk komen we de stad in. De officiële route eindigt bij het Vaticaan, maar we nemen een afslag naar “hostel Beautiful” vlakbij het treinstation. Hier zullen we 4 nachten verblijven, zodat we 3 hele dagen hebben om Rome te zien.

We bezoeken heel veel bezienswaardigheden in de oude stad. Er is veel te zien en het is een perfecte tijd nu, zo zonder de massa’s toeristen door de Coronabeperkingen. Qua gezelligheid vonden we de kleinere steden onderweg wel veel leuker.

Vanuit Rome hebben we een lange dag nodig om terug naar Lecco te reizen met regionale treinen. In de snellere treinen mag de fiets niet mee, tenzij uit elkaar gehaald en ingepakt.

’s Avonds fietsen we de camping weer op. Het voelt als thuiskomen. We zetten in het donker de tent op en blijven hier nog 2 nachten.

De volgende ochtend willen we weer in de bergen wandelen. We fietsen naar het startpunt…dat op 700 m klimmen blijkt te zijn. Ach, de kuiten zijn goed getraind dus we doen dit er ook nog maar even bij. Na de wandeling hoeven we alleen nog maar naar beneden te suizen!

De fietstocht zit er op na 925 km en nog 43 km in de omgeving van de camping.

Conclusie: het is goed dat we het gedaan hebben, maar we zullen dit niet aan anderen aanbevelen. Het drukke verkeer, automobilisten die je geen ruimte geven, het vele klimmen dat lang niet altijd wordt beloond met mooie uitzichten, het vele afval in de bermen, maken dat dit niet onze favoriete fietstocht is geweest.

Zeker wel positief: de leuke en vriendelijke Italianen, het lekkere eten, prachtige dorpen en steden met heel veel historie en cultuur.